نقش خوددلسوزی در پیش بینی استرس تحصیلی دانشجویان: با واسطه گری انگیزش درونی و بیرونی

این مطالعه به منظور بررسی نقش خوددلسوزی و انگیزش‌های درونی و بیرونی در استرس تحصیلی دانشجویان انجام شده است. روش پژوهش این مطالعه همبستگی بود. در این راستا پژوهش روی 558 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی مهاباد در سال تحصیلی93-1392 که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب‌شده بودند، انجام گرفت. ابزارهای گردآوری شامل چک لیست جمعیت شناختی، پرسشنامه‌های جهت‌گیری اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001)، مقیاس خوددلسوزی نف (2003) و مقیاس استرس تحصیلی کوهن و فرایزر (1986) بود. به منظور اندازه‌گیری همگنی واریانس‌ها و غربالگری مقادیر و داده‌های پرت از راهبرد فاصله مهالانوبیس و روش آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. ماتریس همبستگی متغیرهای نشان داد: بین انگیزش‌های درونی و خوددلسوزی با استرس تحصیلی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. همچنین یافته‌ها نشان داد که خوددلسوزی نقش معناداری در پیش‌بینی انگیزش درونی دانشجویان دارد و انگیزش درونی نقش واسطه‌گری معناداری بین خوددلسوزی و استرس تحصیلی دانشجویان ایفا می‌کند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت با افزایش خوددلسوزی و برخورداری از انگیزش درونی، استرس تحصیلی به میزان قابل‌ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد.